Pieter van Gent op Fratersplein gegoten door Vindevogel

Peter van Gent (ook Pieter van Gent), Spaans: Pedro de Gante, geboren als Peeter van der Moere (Idegem (ex Igem) bij Geraardsbergen rond 1480 - Mexico-Stad 19 april 1572) was een Vlaamse missionaris die actief was in Mexico. Hij was de eerste christelijke missionaris in de Nieuwe Wereld en richtte er ook de eerste Europese school op.

Lang werd aangenomen dat Peter geboren werd in Aaigem. Uit later bronnenonderzoek bleek dat het over Igem (dit is Idegem) gaat.Hij was een franciscaner monnik uit een klooster in Gent. Hij was sterk beïnvloed door de Moderne Devotie en had zijn opleiding genoten bij de Broeders van het Gemene Leven.Aangespoord door de bul Alias felices van Leo X maakte hij de overtocht van Sevilla naar Vera Cruz. Samen met twee andere missionarissen kwam hij aan in Mexico, dat twee jaar eerder door de Spanjaarden op de Azteken was veroverd. Hij zou er bijna vijftig jaar actief blijven (van 1523 tot 1572).Hij stichtte de school van San José de los Naturales, waar in 1532 reeds 500 tot 600 jongens dagelijks onderwezen werden. Om de Indianen effectief te bekeren liet hij de zonen van inheemse leiders naar zich toebrengen, die hij opsloot en onderwees over het christendom. Alleen de "goede leerlingen" mochten in contact komen met de buitenwereld. Op die school werd tevens muziektheorie en -praktijk gegeven, en ook vonden er lessen plaats in het bouwen van muziekinstrumenten. Zelf leerde hij de taal van de Azteken, Nahuatl, om ze in hun eigen taal te kunnen onderwijzen. Hij wierp zich op als beschermer van de Indianen tegen de wreedheid van de Spaanse conquistadores. Bij zijn godsdienstig onderricht gebruikte hij een zelfgemaakte catechismus in rebusvorm. In vier kleuren werd onder meer afgebeeld hoe een kruisteken te maken en de voornaamste gebeden te zeggen. Naar het voorbeeld van de Latijnse scholen te Zwolle en Deventer onderwees hij ambachtelijke technieken en koorzang. Ook hield hij kunstateliers en bouwde hij ziekenhuizen voor de inheemse Mexicanen.[7][8] Daarnaast liet hij een groot aantal kerken bouwen, waaronder een in Texcoco op een voormalige Azteekse.Volgens sommigen was hij een bastaardzoon van keizer Maximiliaan I. In elk geval stond hij dicht genoeg bij Keizer Karel V om er een directe correspondentie met hem op na te houden, en nadien met Filips II van Spanje. In lange brieven klaagde hij de uitbuiting van de inboorlingen aan en noemde hij de dwangarbeid als voornaamste probleem. Broeder Peter weigerde tot drie keer toe om tot priester te worden gewijd en na de dood van Juan de Zumárraga sloeg ook een benoeming als aartsbisschop van Mexico af. Zijn werk werd voortgezet door zijn leerling Diego Valadés. In 1988 werd hij zalig verklaard door paus Johannes Paulus II.