Op deze pagina worden de huizen besproken en gedocumenteerd door vele foto's. De huisnummers 23 tot en met 36 zijn hierna behandeld.

                                                                                                                                                                    333 foto's

Vrijdagmarkt nr 24 - 25 

Zogenaamd "Lakenmetershuis", gebouwd op de plaats van het huis "De Wulf" was de vergaderplaats der corduwaniers en sedert 1868 is het de "Volksboekerij van het Willemfonds".

Het heeft en classicistische halsgevel van drie traveeën en twee bouwlagen, daterend van circa 1770.

Deze sobere halsgevel is vermoedelijk door Bernard de Wilde ontworpen. Wie oog heeft voor detail, ontdekt fraaie versieringen. 
Kwa stijl hangt deze gevel ergens tussen rococo en classicisme. De gevel is bekroond met een driehoeksfronton. De raamomlijsting van de middenste travee is bovenaan versierd met een festoen. Onder de vensterdorpels van de bovenste vensters zit een lamberkijn ingewerkt. 
De ingang bereik je via een bordes met een dubbele bordestrap. De borstwering is met fraai smeedijzer afgewerkt. 
Dit was het gildenhuis van de Lakenmeters. De Vrijdagmarkt was het centrum van de lakenhandel. Alvorens het laken te koop aan te bieden, moesten de wevers het hier laten keuren. Het werd gemeten, de kwaliteit werd gecontroleerd en de belastingen werden geheven. Laken dat niet aan de kwaliteitseisen voldeed, werd aan de ijzeren ring aan Het Toreken opgehangen - grote schande voor de wever.

Op 16 september 2011 werd het Lakenmetershuis op de Vrijdagmarkt feestelijk heropend. Het geklasseerde monument werd in twee fasen vernieuwd. Het eerste deel betrof de brandveiligheid, waarbij onder meer het gebouw in compartimenten werd verdeeld en een branddeur werd aangebracht. De tweede fase was vooral gericht op de afwerking.

De werkzaamheden namen een achttal maanden in beslag en kostten zo'n 220.000 euro.

Voor wie vertrouwd is met de Arteveldestad: Het Lakenmetershuis is een geklasseerd monument waar tijdens de Gentse Feesten Pierke Pierlala zijn conferences houdt.

 

Vrijdagmarkt nr 26 

Diephuis met vier traveeën, twee bouwlagen en zadeldak (Vlaamse pannen); bepleisterde in- en uitgezwenkte top, volgens bouwaanvraag van 1711.

 

Vrijdagmarkt nr 23   

Arduinen rondboogdeurtje met tussendorpel, uit midden 18de eeuw, in eerste kwart 20ste eeuw hier geplaatst. Hol geprofileerd beloop op neuten en imposten voorzien van sluitsteen en rocailles in de zwikken, bekronende druiplijst. Doorgang naar het vroegere "Wulfstraatje".

 

Vrijdagmarkt nr 27 

Gelijkaardige in- en uitgezwenkte gevel als nummer 26 daterend van 1715. Verlaagde bovenvensters, behouden kruiskozijnen op de zolderverdieping. Verbouwde begane grond

 

Vrijdagmarkt nr 28 

Diephuis van drie traveeën (onder meer blinde middentravee) met drie bouwlagen en schilddak (pannen); bepleisterde lijstgevel uit 19de eeuw, doch vermoedelijk oudere kern. Rechthoekige vensters met ijzeren leuningen op de bovenverdieping. Volledig gewijzigde begane grond met winkelpui.

 

Vrijdagmarkt nr 29 

Hoekhuis met de Wijzemanstraat van negen traveeën en drie bouwlagen met een mansardedak (kunstleien) voorzien van een bepleisterde lijstgevel, daterend uit eerste kwart 20ste eeuw. Aanpassing en wederopbouw van drie oudere huizen van drie traveeën. 

 

Vrijdagmarkt nr 30 – 31 

Bakstenen hoekhuis (door de verspringende rooilijn) van vier bouwlagen met schilddak (Vlaamse pannen), uit tweede helft 18de eeuw. Haakse gevel van vijf traveeën met getoogde vensters voorzien van een driehoekig fronton met oculus boven de drie middentraveeën. Gevel van zes traveeën uitziend op de Vrijdagmarkt. De drie eerste traveeën, thans een afzonderlijke woning, zijn nog bepleisterd en tonen de oorspronkelijke toestand: getoogde vensters in een vlakke doorlopende omlijsting.

Traveeën rechts zijn gedecapeerd. Nog bepleisterde begane grond. Rechts van de voorkant bepleisterde schuine zijtravee voorzien van 20ste-eeuwse ordonnantie. Eertijds zogenaamd "De dry eeckels", thans verwijst een reliëf op de fries nog naar de oude huisnaam.

 

Vrijdagmarkt nr 33

Diephuis, aan de Vrijdagmarkt, van drie traveeën, vier bouwlagen en schilddak (mechanische pannen), daterend uit de eerste helft van de achttiende eeuw, gewijzigd en aangepast als lijstgevel in de negentiende eeuw.

 

Vrijdagmarkt nr 34

Diephuis, aan de Vrijdagmarkt, van drie traveeën, vier bouwlagen en schilddak (mechanische pannen), daterend uit de eerste helft van de achttiende eeuw, gewijzigd en aangepast als lijstgevel in de negentiende eeuw.

 

Vrijdagmarkt nr 32

 

Vrijdagmarkt nr 35

Diephuis met verankerde en bepleisterde voorgevel van vier traveeën, vier bouwlagen en zadeldak (Vlaamse pannen). Topgevel uit 17de eeuw aangepast als lijstgevel in eerste kwart 19de eeuw (aangegeven door de blinde vensters van de gedeeltelijke loze bovenste verdieping en het dak). Rechthoekige vensters met kwartholle dagkanten. Deurvensters met gietijzeren leuning uit eerste helft 19de eeuw op de tweede bouwlaag. Houten winkelpui op arduinen plint met keldervensters.

 

Vrijdagmarkt nr 35

Bepleisterde en verankerde lijstgevel met drie traveeën, vier bouwlagen en zadeldak (pannen). Rechthoekige vensters met doorlopende onderdorpels. 19de-eeuws uitzicht met oudere kern. Gewijzigde begane grond.

 

 Vrijdagmarkt nr 36

Op deze plek hadden in de 14de eeuw de grauwwerkers (pelswerkers) en de lammerwerkers (bewerkers van schapenvachten) hun ambachtshuis, toen nog een houten constructie. In 1482 werd het pand aangekocht door het ambacht van de huidevetters (leerlooiers). Tussen 1450 en 1483 bouwden ze er hun ambachtshuis, een imposant gebouw in zandsteen met een hoge traptoren. Het gebouw heette ook het Huidevettershuis of De Meerminne, naar de windwijzer op de toren in de vorm van een zeemeermin (Melusine genaamd). Na de Gentse opstand van 1539 nam Karel V alle ambachtshuizen in beslag. Daardoor kwam het Toreken in privéhanden. Uiteindelijk werd het eigendom van de stad, die het in 1983 liet restaureren. Bij die gelegenheid werd ook de marktklok “Maria” terug in de toren geplaatst. Deze klok dateert uit 1511 en werd gegoten door de Mechelse klokkengieter Joris Waghevens. Het Toreken biedt vandaag onderdak aan het Poëziecentrum.