Hertstraat
De Hertstraat vormt een rechte straat dwars doorheen de Muinkwijk, vanaf de Guldenspoorstraat, over het kruispunt met de Muinklaan en verder langs het Muinkpark tot aan de François Benardstraat. De straat wordt gekarakteriseerd door een relatief eenvoudige, doch kenmerkende gesloten rijbebouwing die een staalkaart biedt aan architectuurstijlen en –periodes vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw, met een nadruk op architectuur uit de vroege 20ste eeuw en het interbellum.
Afgelijnd volgens een Koninklijk Besluit van 1853, heeft de straat een negentiende-eeuwse oorsprong. Getuigen hiervan zijn gesitueerd in het begin van de straat, meer bepaald enkele bewaarde woningen en een voormalige werkplaats. De westelijke, pare straatzijde bewaart in het begin nog enkele achterhuizen en stallingen, horend bij huizen aan de Muinkkaai.
Het uitzicht van de straat wordt voornamelijk bepaald door het verkavelingsproject van de gehele wijk omstreeks 1905-6, opgestart na de sluiting van de vroegere dierentuin (1851-1904) en geleid door stadsingenieur Victor Compijn. De rij woonhuizen van drie bouwlagen met cafés op beide hoeken, gevat tussen de Muinklaan en de François Benardstraat, dateert van deze vroege periode (1906-1914) en kijkt uit op het zogenaamde Muinkpark, dat als restant van de vroegere dierentuin werd omgevormd tot het groene hart van de wijk. De woningen getuigen van de diverse architectuurstijlen die werden toegepast in het begin van de 20ste eeuw.
Niet alleen burgerhuizen werden in de straat gebouwd. Een deel van de verkavelde gronden van de dierentuin werd immers verworven door een maatschappij die er vanaf 1906 onder leiding van Louis Gildemyn arbeidershuisvesting realiseerde voor het personeel van de fabriek van Eugène de Hemptinne aan Ter Platen. Naast woningen in de Keviestraat, Takkebosstraat, Langhalsstraat en Alpacastraat, sluiten enkele huizen in de Hertstraat aan bij deze Cité de Hemptinne.
Het straatbeeld werd verder uitgebreid omstreeks het eind van de jaren 1920 en vroege jaren 1930 door de bouw van kleinschalige stadswoningen van twee of drie bouwlagen, kenmerkend voor het interbellum. Deze woningen zijn gelegen in het eerste deel van de straat
Een naoorlogse dokterspraktijk, ontworpen door I. Van Mossevelde in een brutalistische stijl, vult de diversiteit van het straatbeeld verder aan, weliswaar met respect voor de kleinschaligheid van de vroegere bebouwing.
Bij het verzamelen van foto’s en documentatiemateriaal heb ik onder andere gebruik gemaakt van beeldmateriaal uit de collectie van archief Gent. Via onderstaande link kom je op hun uitgebreide site:
Voor de beschrijving van huizen en straten verwijs ik naar
https://beeldbank.onroerenderfgoed.be/images?text=gent
