Mammelokker David ’t Kindt Belfort

De legende van Cimon en Pero
“Cimon zit in de gevangenis, vastgeketend aan zijn voet, en is gedoemd de hongerdood te sterven. Zijn dochter Pero komt hem bezoeken en laat hem aan haar borst drinken. Ze draagt een kind op de arm. Dankzij de melk van zijn dochter vindt de oude man opnieuw levenskracht. De stadsmagistraat, die het verhaal te horen krijgt, besluit Cimon vrij te laten, en hij mag op staatskosten leven zodat hij nooit meer honger hoeft te lijden. Deze legende was erg populair in het Oude Rome. Al gauw wordt Pero het symbool van de liefdevolle toewijding van een kind ten opzichte van zijn ouder. Het thema krijgt de naam 'Caritas Romana’.

Als de legende van de Mammelokker vóór 1741 nog niet leefde onder de Gentse bevolking, was de beeltenis in de gevel op de botermarkt waarschijnlijk de aanzet van de Gentse interpretatie van het aloude verhaal. De aloude Romeinse legende werd door de volkstraditie namelijk ingrijpend veranderd. Zo werd de oorspronkelijk moeder met kind vervangen door een reine maagd die op wonderbaarlijke wijze haar vader kon zogen. De Gentse variant kreeg zo een nog mystiekere bijklank dan het oorspronkelijke verhaal. Iets wat perfect paste in de volksgeest van toen die hield van mirakels en fantastische gebeurtenissen.