Zuidpark of Koning Albertpark
Het Koning Albertpark, ook wel Zuidpark ligt in het zuidoosten van het stadscentrum, tussen het Woodrow Wilsonplein en de afritten van de snelweg B401 die aan het Zuidpark eindigt in de stad..
Na de afbraak in 1928 van het Zuidstation, , kwam een grote langwerpige ruimte vrij. In de jaren 30 werd op deze voormalige spoorwegterreinen het Zuidpark aangelegd. Na het overlijden van koning Albert I in 1934, werd het officieel Koning Albertpark genoemd.
Het park was in art deco-stijl aangelegd, met een strakke geometrie. Op het noordelijk uiteinde werd een art deco postkantoor opgetrokken, en het park kreeg een muziekkiosk. In 1956 werd daarnaast ook het Propagandecentrum in gebruik genomen, met erbij een administratief gebouw voor de Stedelijke Electriciteits-, Gas- en Waterdiensten. Er kwamen na verloop van tijd in het park onder meer een monument voor koning Albert, een monument voor de gesneuvelden van de wereldoorlogen, een standbeeld van een gekwetste zwaardvechter en een borstbeeld van Karel Van de Woestijne, dat later omwille van vandalisme verdween.
Uiteindelijk veranderde het uitzicht en het karakter van het park echter sterk. Waar voor de Tweede Wereldoorlog aan de lanen langs het park nog laagbouw en herenhuizen stonden, werden deze na de oorlog geleidelijk vervangen door kantoor- en flatgebouwen. In 1969-1970 verdween een zuidelijk stuk van het park bij de aanleg van een autosnelweg die er eindigde in het stadscentrum. Dit was de toenmalige E3, nu de B401 die aansluit op de E17. Hierdoor nam ook de verkeersdrukte in de lanen langs het park toe. In het begin van de jaren 90 kwam het Administratief Centrum van de stad in het noorden van het park, waardoor het park visueel werd afgesloten van het Woodrow Wilsonplein. De aanplanting en de perken werden vervangen door minder arbeidsintensieve plantsoenen in de jaren 90, en bij een heraanleg in 2006 verdwenen de laatste art deco elementen
Oorspronkelijk lag hier het Zuidstation.
Tennisbaan
Er st0nd 2017 een vijf meter hoge olifant in het Zuidpark, vlakbij de Dierentuinwijk. Het dier is een kunstwerk van de Nederlandse Jantien Mook en reist de wereld rond. Onlangs stond hij nog op het Brusselse Falgeyplein. The Weeping Elephant bestaat uit staal en beuk en is een ode aan de wildernis. Drie maanden lang mogen de Gentenaars ervan genieten
Standbeeld Koning Albert
Dit monument is een vrijstaand bronzen ruiterstandbeeld, op een hoge sokkel uit blokken blauwe hardsteen. In de sokkel zit een verstevigende constructie van baksteen en gewapend beton. De funderingen werden aangebracht door ondernemers Van de Kerckhove en Gilson. De sokkel is een ontwerp van architect Jan-Albert De Bondt. Dit monument is een vrijstaand bronzen ruiterstandbeeld, op een hoge sokkel uit blokken blauwe hardsteen. In de sokkel zit een verstevigende constructie van baksteen en gewapend beton. De funderingen werden aangebracht door ondernemers Van de Kerckhove en Gilson. De sokkel is een ontwerp van architect Jan-Albert De Bondt.
Het ruiterstandbeeld werd opgericht dankzij fondsen die door een actiecomité werden verzameld. Onder de giften bevonden zich onder meer een twintigtal blokken 'blauwe arduin van Ecaussines', die bedoeld waren als voetstuk van het monument. De concrete uitwerking van het beeld werd bepaald door een wedstrijd, uitgeschreven op 20 juni 1935 en waaraan alle Belgische kunstenaars uit Oost-Vlaanderen mochten deelnemen. Ze waren vrij in de uitwerking van het werk, zowel plastisch als qua ideologie. Wel was men verplicht met Belgische materialen te werken. In totaal kwamen er 30 ontwerpen binnen. Uiteindelijk koos de jury bij eenparigheid van stemmen voor het ontwerp van Domien Ingels.
