Crypte

Van de oorspronkelijke parochiekerk uit de 10de eeuw zijn geen materiële sporen teruggevonden. De oudste zichtbare bouwelementen gaan terug tot de romaanse kerk uit de 12de eeuw. Het was een driebeukige kruiskerk met vieringtoren en een driebeukig koor boven een even grote crypte. Enkel het centrale gedeelte van de romaanse crypte is tot op heden bewaard.

Een ondergrondse crypte was steeds de plaats bij uitstek voor de verering van martelaren, heiligen en hun relikwieën. De crypte van de Sint-Baafs is de grootste van Vlaanderen; ze diende voor gewone heiligendevotie en ter verering van het Heilig Graf. Dat alles is ook zichtbaar in de iconografie van de aanwezige fresco’s. De laatmiddeleeuwse muurschilderingen variëren sterk in kwaliteit en techniek. Ze zijn vermoedelijk het werk van verschillende handen.